Drewno trzymające wymiar jest najbardziej wymagającym drewnem do zabezpieczenia na elewacji. Poza wymogiem zachowania bezwarunkowo odpowiedniej wilgotności dla drewna iglastego 15% wilgotności względnej oraz dla drewna liściastego 12 % musi ono zachować swoje wymiary bez względu na zmienne warunki atmosferyczne. Tego rodzaju drewno występuje w zabudowie typu okna i drzwi elewacyjne. Ich zdolność do ciągłej gotowości do otwierania i zamykania dostępu do pomieszczeń w sposób szczelny, wymusza konieczność utrzymania wymiarów w określonej, dopuszczalnej tolerancji.

Drewno nietrzymające wymiaru jest drewnem o możliwości swobodnej zmiany wymiaru. Tego rodzaju surowiec wykorzystuje się najczęściej do budowy płotów, deskowania, ogrodzenia, balustrady, oszalowania i na pergole. Swobodna zmiana wymiaru nieograniczona innym elementem drewnianym wymusza stosowanie odpowiednich materiałów "nadążających" za podłożem.

Trzecim rodzajem drewna jest drewno z ograniczonym trzymaniem wymiaru. Jest to pośredni rodzaj drewna wynikający z częściowego ograniczenia wymiarów. Przykładem tego rozwiązania jest boazeria łączona na pióro-wpust ale również parapety drewniane, bramy wjazdowe do posesji czy elementy zabudowy tak zwanego "muru pruskiego". Takie drewno w swobodny sposób zmienia swoje wymiary poza obszarem wzajemnego kontaktu czy to wzajemnie ze sobą czy też ze ścianą.